کفشهای کودکی به پا
تمام راه را دویده ام
ولی باز هم دیر رسیده ام
سالن های دراز
دیوار های خط خطی
و تخته سیاه
سهم من باز هم نیمکت آخر است
مشق های حساب همه بی جواب
و باز هم جریمه ها جریمه ها.........
و مداد من نوکش شکسته است
************
زنگ خورده است
ولی من سال هاست
پشت این نیمکت نشسته ام
و مشق می کنم
دفتر مشق من
پرنده می شود
هزار هزار پرنده سپید در آسمان....
چرخ می زنم چرخ می زنم
در حیاط مدرسه
دور می شوم
از درختهای خاطره
دور می شوم
***********
تمام روزها تمام لحظه ها را
مو به مو گشته ام
کفش ها یم کجاست؟؟؟
آن ها را کجا جا گذاشته ام؟؟؟؟
¤ نوشته شده توسط جنسیت گمشده