کوتاه از خلیل جبران

زمانی که دست زندگی سنگین و شب بی ترانه است
هنگام عشق و اعتماد است و دست زندگی چه سبک می شود
و شب چه پر ترانه
آن گاه که به هم عشق می ورزیم و اعتماد داریم

زندگی من فقط تجمعی از نواهای موسیقی بود که در قلب تو به خنیانی تبدیل شد.
که هماره بتوانیم سراسر تقدس هردم را زیست کنم
                                                                                        سراسر عشق

و اما تو

_{تو بسیار بیش تر از آن را که بتوانم بگویم می شنوی 
تو آگاهی را می شنوی
تو همراه با من به جائی میروی که واژه های من نمی توانند تورا ببرند}