خانه سرخ  و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است
آری از خون پهنه برزن میدان سرخ است
ده به ده پرچم خشم است
که بر می خیزد
مزرعه زرد و چپر سبز و بیابان سرخ است
روسیاه هست اگر این شب مردم کش بد
تا دم صبح وطن سینه یاران سرخ است
با تو سرسبزی از ایثار سیه پوشان است
ای مسلط دستت ار خون شهیدان سرخ است
وحشتی نیست از اندوه مسلسل داران
تا در این دشت غرور کینه داران سرخ است

در جوی زمان ، در خواب تماشای تو می رویم.
سیمای روان ، با شبنم افشان تو می شویم.
پرهایم ؟ پرپر شده ام. چشم نویدم ، به نگاهی تر شده ام.این سو نه ، آن سویم.
و در آن سوی نگاه ، چیزی را می بینم، چیزی را می جویم.
سنگی میشکنم، رازی با نقش تو می گویم.
برگ افتاد ، نوشم باد: من زنده به اندوهم. ابری رفت، من کوهم: می پایم. من بادم: می پویم.
در دشت دگر ، گل افسوسی چو بروید، می آیم، می بویم.

پشیمونی گر چه نداره سودی
خوب شد که فهمیدم بدی به زودی

به شنیدنش می ارزه

http://www.hekmat.net/music/flash/maryam.htm